Ik heb deze week "Who Knew" van Barry Diller gelezen. Ik had de kans om Barry twee keer te ontmoeten tijdens mijn vroege dagen bij Tinder. De eerste keer was drie dagen voor Kerstmis in 2015. Ik was nog nieuw bij het bedrijf en probeerde een naam voor mezelf te maken, dus ik verscheen op 22 december met slechts een paar anderen. "Wie is die man in het trainingspak?" vroeg een van onze jongste ingenieurs, terwijl hij van zijn monitor opkeek. Ik keek om en zag Barry Diller, eigenaar van IAC en een van de grootste aandeelhouders van Tinder. Ik wist het toen nog niet, maar Barry (toen 75 jaar oud) had de traditie om elk jaar vlak voor Kerstmis het Tinder-kantoor te bezoeken. Hij liep over de vloer en stelde vragen, oprecht nieuwsgierig naar wat iedereen aan het bouwen was. Ik zag hem naar een van onze ingenieurs lopen en vragen: "Waar ben je mee bezig?" De ingenieur begon uit te leggen wat hij deed in zeer technische termen, en Barry luisterde zonder te onderbreken. Ik denk niet dat de ingenieur wist wie hij was, want als hij dat had geweten, was hij zeker veel nerveuzer geweest om zijn code uit te leggen! Een jaar later, in 2016, zorgde ik ervoor dat ik diezelfde paar dagen voor Kerstmis op kantoor was. Het kantoor was weer grotendeels leeg en we waren net verhuisd naar een veel grotere ruimte. Zeker genoeg, de man in het trainingspak verscheen weer, precies op tijd. Barry Diller. Hij maakte zijn rondes, zei hallo en vroeg de weinigen van ons die nog op kantoor waren dezelfde vraag: "Waar ben je mee bezig?" Een van de centrale thema's van "Who Knew" en van Barry's carrière is zijn obsessie met het begrijpen van hoe dingen werken op het meest fundamentele niveau: "Alleen als ik alles vertraagde, kon ik beginnen te begrijpen hoe alle onderdelen in elkaar zaten en ze dan proberen te herschikken tot iets samenhangends. Ik maak dingen meestal erger in het begin terwijl ik rommel en probeer de basiswaarheden te achterhalen. Instinct, dat ik bijna boven alles waardeer, werkt niet zo goed voor mij in complexe zaken. Ik moet bij de kern-DNA van elke zaak komen, de logische essentie, voordat ik iets van waarde kan toevoegen. Dit kost veel tijd, vaak tot irritatie van snellere denkers, maar wanneer het zich kristalliseert, kan ik niet worden afgeleid. Ik luister met een extra oor, zeer afgestemd om een nieuwe waarheid te horen te midden van de kakofonie van stemmen in de kamer. Wanneer ik die noot opvang, ongeacht wat ik eerder dacht, verander ik in een seconde van koers. Als ik ooit een soort geheim ingrediënt heb gehad, is het de mogelijkheid om tegenstrijdige, creatieve ideeën die door de kamer worden gebombardeerd te horen en daar iets waardevols uit te extraheren. Onlangs in een vergadering klaagde iemand dat ik niet consistent was. Ik antwoordde dat ik nooit consistent ben; ik draai op een dime als ik een betere waarheid hoor.” - (Barry Diller, Who Knew) Als ik terugkijk, realiseer ik me dat toen hij vroeg wat we aan het bouwen waren, het niet ging om toezicht of managementcontrole. Het was pure nieuwsgierigheid. De meeste leiders willen slim lijken. Barry wilde slim worden en de kleinste molecule begrijpen van wat we aan het bouwen waren, zelfs op de slaperige dagen voor Kerstmis. De beste investeerders en leiders jagen niet op resultaten. Ze willen de bedrading eronder begrijpen. Kom opdagen, stel vragen en blijf vragen totdat het logisch is. Het trainingspak is optioneel.