ik heb gisteravond uren doorgebracht met 'jarvis' (obsidian) en de kracht van namen ontcijferd en realiseerde me dat ik "realiteit coderen" ben ontgroeid - het heeft zijn doel gediend als een brug, maar het onderzoek breidt zich uit voorbij elk enkel kader. dit is waarom echt onderzoek ongebonden en grenzeloos blijft; op het moment dat je het in een doos stopt, beperk je de evolutie ervan.

De lijnen die je ziet die de cirkels maken, zijn al mijn "projecten" en gedachten - behoorlijk krankzinnig hulpmiddel, bedankt @KingBootoshi voor het aantrekken van mij