Ik vind deze inzichten van een executive bij Schneider Electric (een belangrijke speler in de bouw van datacenters) interessant. " AI-hardware herschrijft de energievergelijking van datacenters. Eén rek van NVIDIA’s Blackwell 2 trekt nu ongeveer 180-200 kW, waardoor de vraag van de hele site stijgt van ~300 MW naar 1,2-1,5 GW—een sprongetje van 4 tot 5 keer in een enkele architectuurcyclus. De pieken in het vermogen (“300 MW → 1,5 GW → 500 MW”) belasten transformatoren en distributie-assets van 30 tot 50 jaar oud die nooit zijn ontworpen voor zulke volatiliteit, waardoor nutsbedrijven en operators gedwongen worden om na te denken over netversterking en strategieën voor on-site generatie. Latentie, niet land, bepaalt de geografie—vandaar de opkomst van “metro micro-datacenters.” Hyperscalers geven nog steeds de voorkeur aan woestijn “mega” locaties, maar real-time workloads (handel, kwaliteitscontrole in de snelle productie, robotassemblage) kunnen de heen-en-terugreis naar afgelegen superclusters niet verdragen. Resultaat: de voetafdrukken van datacenters duwen terug naar dichte gebieden (bijv. de Pennsylvania AI Hub) en zelfs naar fabrieksvloeren, waar edge of “micro-cloud” kamers gemengde rekken van legacy PLC's, Xeon/EPYC CPU's en top-tier GPU's huisvesten om inferentie binnen de 20-50 ms envelop te houden. Een nucleaire “mini-renaisance” wordt gefinancierd door de cloudgiganten. Microsoft heeft al een 20-jarige afnameovereenkomst getekend om Three Mile Island Unit 1 opnieuw op te starten; SMR-leveranciers (GE, Westinghouse, Rolls-Royce) positioneren kleine reactoren als drop-in basislast voor hyperscale campussen. Operators geven toe dat het engineering- en regelgevingspad nieuw en kapitaalintensief is, maar zien nucleair als de enige koolstofneutrale, 24 × 7 levering die schaalt met de AI-vraag. Koeling en on-site hulpdiensten zijn de volgende investeringshotspot. Traditionele enkel-fase koeling is al onvoldoende; meerfase vloeistofsystemen worden verplicht voor Blackwell-klasse thermische belastingen. Operators evalueren speciale diesel- of gasgeneratoren—en uiteindelijk SMR's—om “nutsbelastingen” (koeling, ventilatie, beveiliging) lokaal te draaien, waardoor de netbelasting met ≈40% wordt verminderd en knelpunten in de interconnectie worden verlicht. Deze niches creëren een nieuwe capex-cyclus voor thermisch-beheer OEM's en gedistribueerde generatieproviders. Geen pauze in zicht—chiproadmaps en softwarevolatiliteit houden de capex op het gaspedaal. Met elke GPU-generatie die hogere dichtheid levert, vereisen datacenters continue elektrische en mechanische retrofits; hyperscalers combineren constant-belaste eigen sites met piekcapaciteit van Tier-1 colos (Equinix, NTT, Compass, enz.). De vraag naar software is nog minder voorspelbaar: opkomende Chinese LLM's (DeepSeek, Alibaba, Tencent) en nog onbekende academische doorbraken kunnen de rekenintensiteit verder verhogen, waardoor elke twee- tot vijfjarige voorspelling zeer onzeker is. Investeerders moeten vier lenzen gelijktijdig volgen—academisch, start-up, hyperscaler en trends in kapitaalallocatie—om blinde vlekken te vermijden. "