Niemand weet minder van socialisme dan de mensen die het prijzen vanuit landen die het niet hebben geprobeerd. In theorie denken ze dat het gratis gezondheidszorg, goedkope huur en vriendelijke buren betekent die brood voor elkaar bakken. In de praktijk betekent het de broodrij, het lege schap en de buurman die je aangeeft voor het bakken zonder toestemming. Ze stellen zich socialisme voor als een morele verbetering van het kapitalisme, en een systeem van medemenselijkheid boven hebzucht. Maar het is geen medemenselijkheid die productie aandrijft, het is stimulans. Onder socialisme, hoe harder je werkt, hoe meer je wordt gestraft, omdat inspanning produceert wat anderen als "behoefte" claimen. Onder kapitalisme stijg je door waarde te creëren voor anderen; onder socialisme zink je tenzij je leert bedelen of gehoorzamen. De Amerikaanse socialist vecht tegen denkbeeldige miljardairs vanaf zijn iPhone, gefinancierd door het winst systeem dat hij veracht. Hij denkt dat socialisme comfort zonder gevolgen betekent. Wat het echt betekent is gehoorzaamheid zonder beloning waar ambitie sterft, middelmatigheid regeert, en jaloezie wet wordt.