Het kiezen van investeringsobjecten is eigenlijk een verlengstuk van iemands wereldbeeld. We gaan verder waar we gebleven waren. Tussen 2008 en 2012 was de publieke opinie relatief vrij, en de inhoud van Weibo in die jaren heeft me doen begrijpen hoe een individu de relatie met de samenleving zou moeten bekijken. Ik heb volledig begrepen dat er een ongelijkheid is tussen de staatsmachine en de individuele capaciteiten, en het zaadje van verlangen naar vrijheid heeft wortel geschoten en is gaan groeien. Dit zaadje heeft me tot op de dag van vandaag beïnvloed. Het gevoel van politieke onderdrukking is voor veel mensen moeilijk te begrijpen, maar voor mij is het bijzonder sterk. Daarom geloof ik, wanneer ik af en toe beschrijvingen van Bitcoin zie, dat vrije valuta meer vrijheid kan brengen. Ik ben er ook van overtuigd dat er miljoenen mensen in de wereld zijn die verlangen naar echte activa die niet door overheidsinstanties kunnen worden gegijzeld. Economische vrijheid biedt de kans op bewegingsvrijheid, en daarmee het recht om te kiezen binnen het politieke systeem. Dus voor mij is Bitcoin niet alleen geld, maar een toegangsbewijs tot vrijheid. Het succes van Bitcoin heeft zowel historische noodzaak als een vleugje geluk. Maar als individu is de keuze gebaseerd op kennis, maar volhouden is een kwestie van geluk. Hoewel het aantal Bitcoins dat ik heb door levensbehoeften is gedaald tot verwaarloosbaar, zelfs als ik nog maar één Bitcoin bezit, is dat nog steeds een begrip van vrijheid.