Nu als je de verschillende groepen opent, is de angst om te missen bijna van het scherm af te lezen—— Het is eigenlijk heel normaal dat je $OKB deze keer hebt gemist. Slechts een zeer klein aantal mensen kan het nieuws over de vernietiging meteen zien en durft 70-80 erin te springen. Als mensen eenmaal in angst en pijn zitten, hebben ze meestal twee keuzes: Of ze willen ontsnappen, terwijl ze met open ogen toekijken hoe het stijgt en niets kunnen doen. Of ze willen compenseren, ze kunnen niet stoppen met hun handen, willen meteen een nieuw doel vinden om het terug te halen, alsof ze zich niet goed voelen als ze niet verliezen. Ik kies dan toch liever voor de eerste! Het belangrijkste tijdens het missen is om de feiten te erkennen, als je het gemist hebt, heb je het gemist, er komt altijd een volgende kans. Wat je moet vrezen is dat je door de spanning begint met ondoordachte acties, ongeduldig zomaar in een voertuig stapt, en dan ontdekt dat het naar het kerkhof gaat. Vergeet niet, de markt blijft altijd bestaan, geduld is de toegangsbewijs. Waarom zo haastig? Voor ons soort jaarpas spelers, wat maakt het uit als je een halte mist! Blijf moedig en voorzichtig.