Ik heb nooit geloofd in het idee van geluk; telkens als ik mensen zie die elkaar feliciteren, heb ik altijd het gevoel dat het zelfbedrog is. Maar als ik nu terugkijk, besef ik dat mijn eigen geluk blijkbaar niet slecht is. Men zegt dat geluk als stromend water is, en ik kom vaak situaties tegen waarin ik, ondanks obstakels, toch voordeel heb. Maar wat is geluk eigenlijk? Het is gewoon dat tegenslag tijdelijk iets minder erg is, zonder dat je er recht in botst. In de wereld zijn geluk en ongeluk met elkaar verweven; wie kan er nu echt zeggen wat goed of slecht geluk is?