Het probleem, Howard, is dat ik een dochter heb die deze week aan colleges solliciteert. Ze heeft een GPA van 4.0, heeft oceanen overgestoken, diep in de wildernis gewandeld, deelgenomen aan varsity-atletiek, ontelbare vrijwilligersuren gemaakt, secretaris van de eervereniging, president van... de lijst gaat maar door. En dat allemaal terwijl ze hard genoeg heeft gewerkt om $15k te sparen voor een auto, met $8k over dat ze in de S&P wil stoppen. Haar doel in het leven? Veteranen met PTSD helpen. En toch heeft ze nul kans om in een topuniversiteit te komen. Nul. Vier-punt-NUL en geen enkele kans op een top tier. Toen we deze zomer Londen bezochten, vroegen de TOP-universiteiten haar om te solliciteren. Hier thuis? De deur wordt dichtgeslagen. Ja, Londen zou een geweldige opleiding zijn, maar ze wil veteranen helpen, Howard. AMERIKAANSE veteranen. Ik ben niet eens boos dat ze naar een tweede rang college gaat. Tweede rang biedt fantastische kansen, maar WOW, die hogere rangen zijn duur. Ik kan de volle prijs niet betalen en ze is veel te slim om gekke leningen te nemen, dus we overwegen staatsuniversiteiten en de Lucht Nationale Garde. Ik ben op papier miljoenen waard (pensioenrekeningen, onroerend goed, startup-aandelen) en ontvang een mooi salaris, maar ik weet niet hoe ik voor twee kinderen in geweldige colleges ga betalen. Hoe in hemelsnaam doet de gemiddelde Amerikaan dat? Waarom is het zo duur?? Omdat China alle topplaatsen opdrijft en ze betalen contant. Waarom is dit zo moeilijk te begrijpen @howardlutnick? Alles wat ze wil is de best mogelijke opleiding zodat ze veteranen met PTSD kan helpen (niet mijn idee, allemaal het hare). Dat is alles. Dit is niet OK.