De beste plannen overschatten vaak de opbrengsten (de vloek van de optimalisator) → Na een paar keer zonder problemen te zijn gekomen, beschouwen we risico's als een vaardigheid (normalisatie van afwijkingen) → Hoe zelfverzekerder, hoe meer we durven te gokken (risicocompensatie) Elke "succesvolle optimalisatie" snijdt stilletjes in je veiligheidsmarge. De dikste kalkoen viert de dag voor Thanksgiving nog steeds zijn "optimale overlevingsstrategie". Leef liever "bijna" dan "perfect" te sterven.