Fascinerend hoe––voor zover geesten in de buurt komen van dezelfde epistemische aantrekkingskracht––convergente evolutie zelfs de semiotische wereld doordringt. In mijn vroege aantekeningen over Emergent Selection Dynamics (2017) vindt men precies dit symbool dat wordt gebruikt om de zelfinterferentie van de opkomende dekkingsgroep van de agent op de locatie die de meesten "het heden" noemen, weer te geven, maar dat beter kan worden begrepen als de golffront waar de lokale causale traagheid doordringt in de causale feedback van hogere orde reflexieve lussen binnen de geneste causale topologie.

Het is minder dat biologie er "machinaal" uitziet dan dat onze begrip en beheersing van machines slechts de eenvoudigste niveaus van biologische zelforganisatie heeft bereikt—niveaus waarvan de complexiteit menselijke geesten nog steeds intuïtief kunnen begrijpen.

Om te herhalen, de test voor AGI is het laten vallen van twee offline eenheden in een afgelegen bos en te observeren of ze een bloeiende afstamming genereren.