Aan de rechterkant afgebeeld: ongeveer 2% van de levende Samaritanen in de wereld, die Pasen markeren.

Groei en krimp lijken veel meer a priori natuurlijk dan stabiliteit; stabiliteit vereist uitleg. Ik vind het opmerkelijk dat de Samaritanen zo lang hebben volgehouden, zonder ooit tot grote aantallen te groeien. Een vergelijkbaar (zij het minder extreem) geval zijn de Quakers.