er is één simpele maar pijnlijke waarheid die de meeste mensen niet beseffen totdat ze helemaal blut zijn je moet altijd en overal werken niet wanneer je er zin in hebt, niet na inspiratie, niet vanaf maandag - constant, zonder pauzes, zonder genade, vooral als je geen vangnet hebt, geen achtergrond, geen familie om je eruit te helpen want als je niet vooruitgaat, verdrink je in deze wereld zal niemand je omhoog trekken behalve jezelf het is niet de sterkste van de soort die overleeft, maar degene die het meest reageert op verandering de meeste crypto bros, traders, zogenaamde hustlers leven met de illusie dat ze bezig zijn je leest chats, scrolt door twitter, deelt grafieken, bespreekt met vrienden en denkt: nou, ik ben aan het werk je werkt niet - je verdrinkt gewoon in je eigen troep echte arbeid is wanneer je daadwerkelijk naar je doel beweegt niet fantasieën in je hoofd bouwen, maar fysiek bewegen, volgens een plan, met taken, elke verdomde dag zet de echte lock-in modus aan - wanneer je zo verdiept bent in je gameplan dat je 's nachts wakker wordt en denkt aan verbeteringen dit is geen plezier en het is niet leuk - het is uitputtend, zielvermoeiend, maar het levert resultaten op omdat je er volledig in zit geen romantiek hier, alleen discipline en bewuste obsessie ik had een vriend die in achttien maanden een portefeuille van zes cijfers opbouwde vanuit nul geen genie. geen insider. gewoon elke dag hard werken toen de markt omlaag ging - testte hij nieuwe strategieën toen het omhoog ging - zocht hij naar plekken om die winst te investeren toen hij ziek was - lag hij in bed met zijn laptop maar ging nog steeds vooruit hij begreep dat als hij niet in het spel was, het spel zonder hem doorging maar de meeste mensen doen het tegenovergestelde maakte wat winst → ging op vakantie om een maand te rusten nam een verlies → sloot alles en ging nadenken over wat de volgende stap is je valt uit het proces, en vraagt je dan af waarom het steeds moeilijker wordt om terug te komen het is als naar de sportschool gaan: mis trainingen, begin weer vanaf nul behalve in crypto, de prijs van die pauze is niet alleen verloren winst - het zijn kansen die ze van je afnemen en nooit teruggeven de engste deel is dat de meesten niet eens beseffen hoe weinig ze eigenlijk doen om ergens echt te komen je leeft in een staat van ik doe iets en voedt jezelf deze illusie jarenlang scrollend door chats, discussiërend over altcoins, één trade per week makend, denkend dat je de vinger aan de pols houdt maar in werkelijkheid ben je niet in de race je moet altijd werken omdat alles wat je hebt tijd is en die tijd raakt op wanneer je portemonnee leeg is, is elke seconde van downtime een stap achteruit je kunt het je niet veroorloven om te ontspannen. je kunt het je niet veroorloven om uit te stellen elke stop wordt quicksand en ja, dit klinkt hard, maar de realiteit is: of je werkt altijd, of je bent altijd aan het inhalen de ene die inhaalt wint nooit. de prijs van succes is hard werken, toewijding aan de taak die voor je ligt overtuiging, lock-in, dagelijkse vooruitgang - dit zijn geen mooie woorden, het is de enige manier om van blut naar het opbouwen van iets te gaan dat je kan voeden zonder de angst dat morgen alles op nul staat want de markt wacht niet kansen wachten niet en het leven wacht zeker niet als je jezelf niet dwingt in constante werkmodus, zal niemand het voor je doen dan word je vijf jaar later wakker in hetzelfde lege appartement met een matras op de vloer, gewoon ouder, moe, zonder de kansen die je eerder had en dat zal niet alleen blut zijn dat zal blut zijn zonder toekomst de beste tijd om een boom te planten was 20 jaar geleden. de op één na beste tijd is nu stop met wachten. begin hard te werken. harder dan de laatste keer.