Nee. Geen asiel. Geen vluchtelingen. Geen mannen. Geen vrouwen. Geen kinderen. Amerika is geen vluchtelingenkamp. Amerika is geen daklozenopvang. Amerika is geen paniekruimte. Amerika is een thuis voor Amerikanen. Amerika is de wereld geen cent aan liefdadigheid of een vierkante inch grond verschuldigd. Amerika komt de hele wereld al ten goede, simpelweg door te bestaan en voor zichzelf te zorgen, omdat het loutere bestaan van Amerika handelsrijkdom en technologische innovatie verspreidt als regen op de woestijn, als manna uit de hemel. Voor het eerst in de geschiedenis leeft de meerderheid van de wereld niet in hopeloze, verwoestende armoede. Vanwege Amerika. Maar Amerika kan niet doorgaan, zoals Atlas, de lucht op zijn schouders te houden, als het volgepropt is met nemers. Als het volgepropt is met mensen die, hoe ongelukkig, hoe onschuldig, hoe onrechtvaardig ook, ons niets anders kunnen brengen dan nutteloze behoefte. Het enige dat Amerika voor deze mensen kan doen, kan en volhouden, is het leven voor iedereen beter maken waar ze al zijn, door de geheimen van het universum te ontdekken en de beschaving hoger op te bouwen. Het is langzaam. Het is moeilijk voor zachtmoedige en ondoordachte mensen om te accepteren. Maar het is het enige plan dat werkt. We kunnen alleen diegenen accepteren die niet alleen die missie verder helpen, maar dat ook doen zonder een iota van verstoring van de cultuur die Amerika in de eerste plaats in staat stelt om dat te doen. Beschaving en technologie zijn belangrijker dan elk hongerig Afrikaans kind, elke oorlogsvluchteling, elke treurige puppy met grote ogen in een commercial die een jezuïet NGO met jouw belastinggeld heeft gekocht. Omdat beschaving en technologie ons allemaal voeden, onderdak bieden en beschermen. De hele soort. Dat is de taak van Amerika. Amerika is een laboratorium, geen ziekenhuis of kinderopvang. En een behoefte bij anderen creëert geen schuld bij ons.