Eerlijk gezegd kom ik dichter bij het punt waarop ik crypto voor altijd verlaat. Tenminste, de sociale media-laag dan. Het is iets dat ik al een tijdje voel, en het is nooit een industrie geweest waar ik een diepe passie voor heb gehad, behalve in mijn eerste 1–2 jaar in de ruimte. Voor mij is het grotendeels een afweging tussen de tijd die ik investeer, het geld dat ik verdien, en hoe mentaal stabiel ik kan blijven in het proces. Wanneer het goed gaat, is het helemaal geen probleem. Ik ruil een beetje gezond verstand in voor een jaarsalaris in een week. Het probleem komt wanneer de tijden moeilijk worden. Ik merk dat ik veel meer tijd en moeite investeer in "op CT zijn", maar het is iets dat onvermijdelijk aan je mentale gezondheid knaagt. Ik ben me bijzonder bewust van deze negatieve kant van de ruimte, aangezien ik hier al vijf en een half jaar ben. Het is gewoon iets dat je niet kunt vermijden - de waanzin komt in je systeem. Ik geloof oprecht dat veel mensen hier diep ongelukkig zijn, en dat is geen groep waarmee ik de meeste van mijn leven wil doorbrengen. Het andere deel is dat deze levensstijl gewoon super isolerend is. Het is voor mij niet zo interessant om op deze manier geld te verdienen zonder andere mensen om die reis mee te delen. Ik zou eerlijk gezegd liever een normale waterkoelerconversatie hebben - NPC zoals dat klinkt - dan tegen mezelf te mompelen in de sportschool over welke trades ik had moeten maken. Ja, het is mogelijk om in crypto te werken, maar dat is eigenlijk gewoon het probleem uitstellen. Het is dezelfde levensstijl, tenzij je toevallig een topfunctie hebt. Kortom, dingen zijn nu heel anders, en ik vind het niet leuk. Ik ben niet bijzonder geïnteresseerd in het proberen een influencer te worden of deze Twitter-account op te bouwen (ook al zou ik dat kunnen), omdat ik de gedachte niet kan verdragen om meer tijd op CT door te brengen. De moeite is het gewoon niet meer waard. Ik heb genoeg gras aangeraakt om mezelf te aarden, maar het gevoel dat "deze plek een beetje kut is" laat me niet los. Misschien ben ik te ver heen en kan ik nooit vertrekken, maar het is gewoon niet meer leuk, en het wordt gestaag minder plezierig. Zien we elkaar waarschijnlijk over 2-3 uur.