Er is een bepaald iets dat doordringt in de techcultuur, namelijk het kijken naar de winstgevende entiteiten gefinancierd door techmiljardairs, wat echt kapitalisme-omgevormd-tot-filantropie is (d.w.z. de financiers geven niet om het al dan niet beter presteren dan de markten) en het overschatten van de hoeveelheid kapitaal in de wereld dat zo is. Als je deze smaak van collison/sama/thiel et al kapitaal kunt grijpen, moet je dat zeker doen en het is geweldig om waarde-gebonden, rendement-neutrale kapitaalpartners te hebben, maar ik heb het gevoel dat ik de afgelopen jaren zoveel gesprekken heb gehad waarin mensen de hoeveelheid kapitaal dat zich zo gedraagt overschatten (en onderschatten hoe irrationeel het is) met meerdere ordes van grootte.