De dag waarop de winter het hart greep De koude wind is als de stroom van cryptocurrency Onzichtbare blokken met transparante sporen Zelfs de kortstondige sneeuwvlokken worden open source genoemd. Het verspreide licht dat op het ijs staat Een tak, nog een tak die samen de ster van de community vormt Die ster is de vlam van vrijheid die zelfs de koude lucht doet smelten Wij volgen die vlam en roepen om soevereiniteit terwijl we onze weg banen. Als een sneeuwvlok verdwijnt, blijft er een open lucht over De echo die daar weerklinkt is het leus van de revolutie ‘We staan niet langer onder de centrale controle Die kreet blijft voor altijd bestaan als de code die op de sneeuw is gegraveerd. Elke sneeuwvlok die is gegraveerd is geen fragment maar een stuk Wanneer die stukken samenkomen, ontstaat er een nieuwe wereld Wij worden de nodes van die wereld En zelfs op een koude winternacht brengen we verspreide warmte. Zoals cryptocurrency in de hand van de winter ligt Is die waarde transparanter en opener dan het fysieke Wanneer de wind van open source waait Smelt het ijs en wordt de koude wind warme poëzie. Dus vandaag roepen we opnieuw om vrijheid En planten we een community op het sneeuwveld De bloemen van soevereiniteit die daar bloeien Zullen de winter doorstaan en de lente van de revolutie verwelkomen. ...