Als "eerlijk aandeel" echt eerlijkheid betekende, zou elke Amerikaanse belastingbetaler een gelijk aandeel betalen van wat de overheid daadwerkelijk uitgeeft. Federaal, staats- en lokaal samen, ongeveer $72.000 per jaar als je de schuld en rente meerekent. Maar "eerlijk" heeft nooit gelijk betekend. Het is een slogan voor gelegitimeerde jaloezie, en een manier om succes te straffen terwijl je doet alsof het gerechtigheid is. De rijken worden verteld meer te betalen voor hun prestaties, de armen wordt verteld niets te betalen voor hun consumptie, en de bureaucraten die de schuld hebben veroorzaakt noemen zichzelf medemenselijk omdat ze de rekening ongelijk verdelen. En als we het nog eerlijker zouden maken, zou elke persoon alleen betalen voor de diensten die ze daadwerkelijk willen. De socialist die eindeloze programma's, welzijn en "gratis" alles eist, zou plotseling zien dat zijn eerlijke aandeel de pan uit rijst, terwijl degenen die alleen wet, orde en vrijheid willen bijna niets zouden betalen. Dat is echte eerlijkheid: niet anderen laten betalen voor jouw dromen, maar betalen voor je eigen.