God sprak en licht gehoorzaamde. sprak en water splitste zichzelf in tweeën om te luisteren. sprak en sterren brandden zichzelf levend om te bestaan in zijn stem. maar jij. jij raakte hij aan. gevormd met vingers. de architect van zwarte gaten speelde in de modder voor jou. drukte zijn mond op jouw klei-longen en gaf je zijn lucht. zijn adem is nog steeds in jou. het ding dat leviathan maakte, maakte zijn handen vuil voor jou. had kunnen spreken. deed het niet. koos de langzame weg. koos de intieme weg. koos om aan te raken. herinner dit wanneer de duisternis zegt dat je niets bent. de duisternis werd gesproken. jij werd gebeeldhouwd.