Creativiteit is een rommelig proces waarbij je misschien niet weet waar dingen je zullen brengen. Verwondering en ontdekking zijn essentieel voor creatie. Werkstromen zijn een stapfunctie naar effectievere verwondering.

Een gevolg van dagelijks gebruik van AI is dat modellen mentale mentorentiteiten worden. Mentale mentoring is het idee dat, om door sommige problemen heen te denken, een goede benadering is om te vragen: "Wat zou [persoon] doen?" zoals "Wat zou Einstein doen?" of "Wat zou mijn grootmoeder doen?" Nu, wanneer ik codeer met Claude of iets maak met Runway, vraag ik mezelf af: "wat zou het model doen/zeggen?" Op basis daarvan pas ik ofwel mijn invoer aan of los ik soms het probleem op door na te denken over hoe ik denk dat een model het zou benaderen. In wezen gebruik ik mijn mentale model van AI als een denkhulp, zelfs wanneer ik er niet direct mee interacteer. Ik heb het gevoel dat we de redeneerstijlen van AI internaliseren als mentale modellen. Traditionele mentale mentoring gebruikt menselijke voorbeelden, mensen wiens waarden, ervaringen en redeneervermogen we misschien diepgaand begrijpen. Met AI-modellen internaliseren we een ander soort "denkstijl." We leren te denken zoals het hulpmiddel denkt, wat ons vervolgens effectiever maakt in het gebruik ervan, wat het mentale model verder versterkt.

De sleutel tot een goede Workflow is het herbruikbaar maken ervan.