Twee valkuilen waar je intelligente, succesvolle mensen in ziet vallen: "te slim om dom te zijn" en "te slim om dom eruit te zien." Het zijn verschillende dingen. "Te slim om dom te zijn" is een type hoog IQ geest die niet goed in staat is om randgevallen, uitschieters of de echte wereld te modelleren. Het gaat ook vaak uit van een rationele en intelligente theorie van de geest voor alle spelers, en maakt soms verkeerde beslissingen of aannames om deze reden. De domme simpele zet is onmogelijk voor hen, dus het voelt ook onmogelijk voor anderen. "Te slim om dom eruit te zien" is een ander probleem, omdat het eigenlijk gewoon een kwestie van zwak karakter is. Als je slim bent en bekend staat om slim te zijn, is het echt pijnlijk om jezelf in posities te plaatsen waar je dom eruit zult zien, zelfs als je weet dat ze juist of waardevol zijn. Ingenieurs en professoren lijden vaak aan het eerste probleem. MBA's, journalisten of elite gecertificeerde velden lijden vaak aan het tweede.

Ik leen "te slim om dom te zijn" van mijn Zuidelijke moeder. Ik weet wat en wie ze bedoelt als ze het zegt.