Eerste keer dat ik de Hamptons bezoek dit weekend. Ik zie een vrouw en haar vriendin naar me toe marcheren. Ik kan zien dat ze iets tegen me wil zeggen. Ik zie een septum piercing en een schouder tatoeage. Ik maak me klaar voor de wijsheid van de eeuwen. Haar "Excuseer, je rookt een sigaar." Ik tegen mezelf: Karen is een scheldwoord, Rob. Je zou het zelfs niet moeten denken! Laat staan het zeggen. Haar "Denk je niet dat roken een luxe geloof is? Wat dacht je van al die arme zwarte mensen die sterven aan mentholsigaretten?" (ja, dit is een echte quote) Ik "Ik weet het. Ik weet het. Ik ben zelf een slachtoffer. Ik begon met sigaretten als pleegkind om te kunnen omgaan met de situatie en ben nooit in staat geweest om de verslaving te overwinnen. Ik rook deze sigaar door omstandigheden buiten mijn controle." Haar "Hmm. Ik heb je boek gelezen. Erg interessant. Ik denk dat het idee van luxe geloven grotendeels klopt, maar je voorbeelden leken gewoon zo geselecteerd. Je hebt niets gezegd over gender of lichamelijke autonomie. Alles gaat over gender en je hebt ervoor gekozen om dat volledig te negeren." Ze draait zich naar mijn vriend "Hoe dan ook. Waar heb je de zomer doorgebracht?" Ik, diep in gedachten: Dit is precies wat ik me had voorgesteld dat de Hamptons zou zijn.