Over de laatste verdedigingslinie van de mensheid heb ik een antwoord gevonden: verhalen. Dit is een inzicht dat ik kreeg na het lezen van "De warme technologie". Het boek biedt een cruciaal perspectief: de geboorte van het menselijk bewustzijn, de scheidslijn is het moment waarop we de wereld beginnen te begrijpen door middel van verhalen. We verwerken chaotische ervaringen tot causale narratieven om zo de tijdsdimensie te verwerken en de toekomst te voorspellen. Je zou kunnen zeggen dat het vermogen om verhalen te construeren, het eerste kernvoordeel is dat de mens onderscheidt van andere soorten. Een nog belangrijkere conclusie in het boek is: bewustzijn zelf is het mechanisme dat de enorme hoeveelheid onbewuste informatie omzet in "verhalen". Dit model is zeer duidelijk: het onbewuste gebied van de hersenen (gedreven door intuïtie, emoties, verlangens) is de echte besluitvormer. En ons waarneembare bewustzijn speelt de rol van een woordvoerder; de taak is om onbewuste beslissingen te rationaliseren, te verhalen en vervolgens te communiceren. Dit mechanisme verklaart de fundamentele reden voor de discrepantie tussen weten en doen - de uiteindelijke actie-instructie moet goedgekeurd worden door het onbewuste. Achter het feit dat je niet kunt stoppen met scrollen op Douyin, schuilt een menselijkheid die zelfs AGI niet kan evenaren. Verhalen zijn het begin van bewustzijn, en daarna verheft het verhaal zich tot een hogere vorm van intelligentie: empathie. Wanneer iemand genoeg verhalen leert en categoriseert, verkrijgt hij de capaciteit om zich in anderen te verplaatsen. Empathie is de bron van verbeeldingskracht en de basis van vertrouwen. Dit deed me beseffen waar de grenzen liggen die AI moeilijk kan overstijgen. AI kan kennis verwerken, maar het heeft geen chaotische onbewuste kern die "verhaalvorming" nodig heeft. Daarom kan het ook niet echt de diepgaande empathie en vertrouwen bezitten die voortkomen uit de gelaagdheid van verhalen. De sterkste verdedigingslinie van de mensheid is niet ons vermogen om informatie te verwerken, maar onze essentie als aangeboren "verhalenvertellers". Zoals Einstein zei: Verbeeldingskracht is belangrijker dan kennis, omdat kennis beperkt is, terwijl verbeeldingskracht alles in de wereld omvat.