Vandaag heb ik de hele dag geslapen, ik begrijp echt wat het betekent dat ziekte als een berg komt en als een draadje verdwijnt. De afgelopen tien jaar is mijn grootste kwaal waarschijnlijk hoesten. Toen ik in Shanghai was, kon ik bijna flauwvallen van het hoesten. Ik heb allerlei onderzoeken ondergaan en heb verschillende ziekten gehad. Om de drie tot vijf jaar heb ik longontsteking, om de twee tot drie jaar bronchitis, en elk jaar heb ik een of twee maanden dat ik niet voor mezelf kan zorgen door het hoesten. Deze keer is het al twee jaar geleden dat ik zoiets heb gehad, en nu is het weer teruggekomen. Ik heb zowel traditionele Chinese medicijnen als westerse medicijnen geprobeerd, antibiotica genomen en intraveneuze infusies gehad, maar ik kan het niet voor eens en voor altijd uitroeien. Daarom focus ik me de afgelopen dagen op rusten en morgen ga ik een rondje bij de kliniek lopen. Volgende week ga ik weer op pad.