Om perfect duidelijk te zijn: het grootste deel van mijn leven vond ik Elon Musk fascinerend, visionair, intellectueel eerlijk, een oprechte drijfveer van menselijke nieuwsgierigheid en verkenning. Maar helaas waren er veel te veel mensen die hem duizend keer meer idoliseerden. Deze onkritische, bijna religieuze aanbidding zonder een spoor van scepsis heeft hem gecorrumpeerd. Vandaag de dag leeft hij in een echo-kamer, omringd door mensen die niet alleen zijn opvattingen delen, maar ook alles aannemen wat hij zegt, ongeacht hoe absurd. Je kunt het duidelijk zien op Twitter, waar talloze enorme accounts, sommige met miljoenen volgers, hun hele dag besteden aan het herhalen van zijn standpunten, het aanvallen van zijn critici en het overspoelen van het platform met AI-gegeneerde heldenaanbidding. Hij beloont hen met geld en aandacht, en zij op hun beurt wijden hun hele mentale ruimte aan hem. Het is een absurde mate van persoonlijkheidscultus, eentje die bijna iedereen zou corrumperen. Toch blijft hij het elke dag voeden omdat het hem vleit en tevredenstelt. Hij heeft oneindig veel geld, en zoals elke andere miljardair is alles wat er in de wereld gebeurt gewoon een spel. Het gaat niet langer om geld en letterlijk alleen om ego.