Veel mensen beweren dat je uitgebreide schermtijd voor grafieken en doelbewuste oefening nodig hebt om een soort intuïtie te ontwikkelen. Hoewel hier misschien iets van waar is, kan ik het persoonlijk niet begrijpen, en ik denk dat het voor de meeste mensen gewoon niet werkt. Wat mij eigenlijk heeft geholpen, is het verwoorden van mijn ideeën op papier, proberen ze uit te voeren, en dan ontdekken welke hiaten ik heb gemist; de overwegingen waar ik nooit aan heb gedacht, de foutieve aannames en de voortijdige conclusies. De daad van schrijven dwingt me om deze gaten in mijn denken onder ogen te zien op een manier die mijn intuïtie nooit doet. Zodra ik ideeën op papier zet en ze onder de loep neem, worden de ontbrekende stukken en logische fouten zichtbaar. Het proces van het externaliseren van gedachten, het testen tegen de realiteit en het identificeren van zwaktes is veel waardevoller gebleken dan wachten tot intuïtie op magische wijze kristalliseert door naar grafieken te staren. Interessant genoeg, door dit herhaaldelijk te doen, ontwikkel je een andere soort intuïtie. Meer als een gevoel voor welke concepten mogelijk substantie hebben. Het zou een persoonlijkheidstype ding kunnen zijn.