Ik keek gisteravond naar mezelf in de spiegel en dacht na over het leven, over de alt szn en de roundtrips en wat-als, net toen ik een traan wilde laten vallen, kwam er een straal van schitterend licht en terwijl ik knipperde, verscheen Robert Chang met een halo boven zijn hoofd voor mijn ogen en zei: “huil niet omdat het voorbij is, glimlach omdat het gebeurd is :)”

Dat heeft me veranderd