Zastanawiam się, czy moglibyśmy stworzyć przyjazny dla rozwoju genAI bałagan dla dzieci. To gówno jest prymitywne, to strumień ultra-krótkozasięgowych spójnych bodźców wizualnych, chichotów itp. A co z interaktywnym programem nauczania, w którym musisz przewidzieć następnią zmianę?