"Zgubiona sztuka marzenia. Wpatrywanie się w przestrzeń w... pogodę, dymne pierścienie, światło, lokalne koty, nic szczególnego. Patrzenie, jak kiedyś powiedział mi N., jest bardzo różne od wpatrywania się. Wpatrywanie się w ekran telefonu również zabiera cię gdzie indziej, ale dokąd dokładnie? Algorytmy, które robią z twojej głowy reklamę. Chwile rezygnacji lub pozwolenia na to, by było. Żaden AI ani algorytm nie mogą przewidzieć dryfu, lenistwa, zaprzeczenia, nagłych łez czy nieproszonych śmiechów"