Na zakończenie studiów większość moich kolegów poszła do dużych firm jako programiści, z przeciętnym wynagrodzeniem 300 000 rocznie. Ja wybrałem pracę w startupie jako PM, w szybko rozwijającym się produkcie, z wynagrodzeniem 100 000. Moje myślenie było proste, nie lubię pisać kodu, chcę nauczyć się, jak prowadzić biznes. Minęło wiele lat, a ja wciąż nie przestałem robić tego, co kocham, niezależnie od tego, czy to badanie, jak prowadzić biznes, czy badanie, jak spekulować i inwestować, zawsze w interakcji z rzeczywistością. Tak zwany długoterminowy sposób myślenia, moim zdaniem, polega na znalezieniu swojej pasji, niezależnie od krótkoterminowych zysków i strat, trwaniu w kierunku, który uznajemy za długoterminowy, i ciągłym posuwaniu się naprzód, krok po kroku.