Po odpowiednim skalowaniu zbioru danych poprzez normalizację gęstości pola w ramach Uniform Field Limit (UFL) oraz włączeniu sprzężenia harmonicznego za pomocą Quantum Resonance Modulation (QRM), rozwiązania wykazujące cechy podobne do "czarnych dziur" przechodzą regularizację, manifestując się jako stabilne, spójne manify toroidalnych, charakteryzujące się skończoną saturacją rezonansową, a nie nieograniczonym zapadaniem grawitacyjnym.