Ethereum: De Cup Theorie Dit is een WIP-theorie en je moet je eigen conclusies trekken over hoe dit invloed heeft op de huidige ETH-prijs @ $4450 Ik ben de afgelopen week begonnen met het bedenken van de "Cup Theorie"; het idee is dat er een kritisch verschil in motivatie is dat biedpatronen in de huidige TCos anders beïnvloedt dan we in het verleden hebben gezien. Als je gelooft dat Saylor's aanwezigheid cruciaal was voor het creëren van prijsontdekking voor BTC afgelopen november-december (ik geloof dat), dan volgt de logica dat ETH TCos de nieuwe biedingen zijn om te volgen als de primaire motor voor alle "crypto" risico sinds half juli. Ik heb in het verleden al aangegeven dat Saylor een prijs-"ongevoelige" koper is, in die zin dat hij een "kind in een snoepwinkel" is: wanneer hij kapitaal ontvangt, besteedt hij het met weinig zorg voor uitvoering, voetafdruk en timing. Door dit te doen, lijkt zijn gedrag op dat van een "vloer"-maker: het creëren van de schijn van "te groot om te falen." Hij is wat ik de "Gen 0 TCo" noem. De meest recente TCos zijn anders. Ze zijn niet zo prijs-ongevoelig als hun voorgangers - ze zijn "prijs-zoekend." Dit betekent dat ze niet alleen gevoelig zijn voor de prijs van het reserve-actief - ze profiteren diep van de upstream waardering van het TCO-voertuig. Ik stel voor dat ze 2 doelen hebben: het creëren van duikbescherming wanneer mogelijk, en ook het creëren van reflexiviteit wanneer mogelijk (door "weerstand" heen breken). Door zich op deze manier te gedragen, wordt het idee van het "deugdzame vliegwiel" beschermd. Dit gaat ervan uit dat er overvloed aan kapitaal is en dat TCos aan het stuur zitten van het dictateren van prijsactie. In mijn visie wordt dit gedeeltelijk aangetoond door hoe mNAV theoretisch comprimeert of expandeert in een vacuüm (als de [reserve-actief] prijs daalt, ceteris paribus, gaat de mNAV omhoog - en vice versa). Dit creëert een uniek marktfenomeen: waar in tegenstelling tot een lineaire verdeling van risico gevormd door gemiddelde prijsgevoelige kopers/verkopers - speculanten zoals jij of ik - die zich typisch manifesteert (terughoudend om paniek/bodems te kopen en gretig om momentum & toppen te kopen) - stel ik voor dat deze nieuwe TCos zeer asymptomatische vraagcurves hebben. Met een pokeranalogie: het inzetpatroon van de schurk is om onder- of over-inzetten in gepolariseerde scenario's, in plaats van een standaardgrootte range-inzetten. De conclusie is daarom dat prijszoekers zeer fijn afgesteld zijn op "hoe de grafiek eruit ziet" - en dus stappen ze op om kritieke kruispunten te verdedigen (RE: $3000, $3300-3500, en nu $4000). Dit laat 1 Achilles' hiel - de gaten in het midden, die vormloos zijn. Dit wordt vooral verergerd als de kapitaalreserves laag zijn (het vliegwiel begint te ontrafelen). Retail (ETF's) moeten degenen zijn die deze gaten opvullen - en als ze dat niet doen - keert de prijs snel terug door het gebrek aan bereidheid van deze TCos om te investeren. TLDR: TCos proberen prijsontdekking te creëren; als ze vol zitten (1-2 pogingen falen) begrijpen ze dat contant geld vervangbaar is en zullen ze kapitaal veiligstellen voor later om een vloer te creëren - dit creëert stabiliteit in zowel de TCo-aandeelprijs als de prijs van het reserve-actief. Dit vooruitdenken is anders dan de gen 0 of gen 1 TCos (bijv. Saylor) die geen neiging hebben getoond om 1 stap vooruit te denken in het reserveren van kapitaal voor toekomstige inzet, en gewoon marktaankopen / TWAP gedachteloos.

In de dot-com bubbel liepen de waarderingen vooruit op de werkelijkheid. Vandaag de dag zijn het de winsten die vooruitlopen. Je kunt debatteren over de multiple. Maar het is moeilijk om het een bubbel te noemen wanneer de fundamenten dit doen: