Laten we het hebben over het de schuld geven van de toenemende antisemitisme aan Israël

Inheemse uitwissing is wanneer de inheemse bevolking van een land wordt herschreven als kolonisten, terwijl de koloniale identiteit van het land wordt herschreven als inheems. Elke keer dat Joden "witte kolonisten" worden genoemd, is dat inheemse uitwissing. Het voorvoegsel "wit" is niet bedoeld om ras te beschrijven, maar macht. In de taal van sociale rechtvaardigheid wordt "wit" synoniem met dominantie. Het toepassen op Joden is deelnemen aan de westerse supremacistische vervorming van de Joodse identiteit, waarbij het verhaal van een overlevend volk dat duizenden jaren van vervolging heeft doorstaan, wordt getransformeerd in de karikatuur van een wereldwijde machinerie van macht en raciale suprematie. Die associatie is afgeleid van de Protocollen van de Wijzen van Zion, een antisemitische vervalsing die nog steeds de lens is waardoor "anti-racisten" de wereldwijde Joodse gemeenschap waarnemen. Die lens is gevormd door zowel Stalinistische als Hitleriaanse inversie. Het verklaart waarom mensen zich vrij voelen om dingen te zeggen die zo absurd zijn als "Israëli's zijn witte kolonisten" en, in dezelfde adem, "ik zie niet in hoe dat antisemitisch is." Door dit te zeggen, zijn ze op zijn minst eerlijk over hoe oppervlakkig hun begrip is. Zodanig dat ze zelfs niet zien hoe hun discours de waarden ondermijnt die ze beweren te verdedigen.

Witte westerlingen die de term "martelaar" gebruiken, is de op één na ergste nachtmerrie die je je kunt voorstellen na slaapverlamming.

Na de dood van Yahya Sinwar is de naam "Yahya" de snelst stijgende jongensnaam in het VK geworden. Kan iemand uitleggen hoe waarden die de intolerante vereren, compatibel zijn met liberale democratieën?

Het kenmerk van privilege is het bekijken van socialistische en jihadistische revoluties door een romantische bril. Hoe gelukkig is men om niet aangeraakt te zijn door hun brute realiteit. Hoe luxueus is het om wereldbeelden uit boeken te hebben en geen ervaring. Hoe ver verwijderd moet men zijn om vlees en bloed te negeren voor dromen en fantasieën. Pro-revolutionaire leerboeken zijn romantische romans voor de onbezorgde geest van de westerse elite.

Iemand die zich openlijk kandidaat stelt voor het socialisme zou voor het publiek net zo angstaanjagend moeten zijn als iemand die zich openlijk kandidaat stelt voor het fascisme. Op één klein detail na. Als je ooit een enkel geschiedenisboek hebt gelezen, zou je weten dat het niet zo erg is. Het is erger.

Het is vreemd. Als men bijna elke massabeweging, massageloofssysteem, massaperceptie, massale politieke ijver, massapsychose, massakader zou observeren, kan men niet anders dan de griezelige afwezigheid van één ding opmerken: de waarheid.

Waarom schreeuwen ze "dood aan de IDF" en niet dood aan zichzelf, terwijl ze ons net vertelden dat kolonisatoren die het lef hebben om te feesten op muziekfestivals het verdienen om gedood te worden?

In al mijn jaren dat ik langs de rand van rechtse groepen loop, ben ik nog nooit op een bijeenkomst of bijeenkomst geweest waar een menigte openlijk de dood schonk aan iemand, laat staan duizenden die het in koor schreeuwden.

De suprematie van het oude westen maakte het westen tot de held van elk wereldwijd verhaal. Nieuwe westerse suprematie maakt het westen tot de schurk van elk wereldwijd verhaal. "Antiracisme" en "vechten tegen imperialisme" is slechts de nieuwste vorm van het westerse hoofdpersonagesyndroom.