terwijl ik meer tijd weg van het internet doorbreng – bij mijn familie, in de natuur, reflecterend op mijn kindertijd – wordt het me steeds duidelijker dat veel van mijn frenetic online poasting door de jaren heen een copingmechanisme was, een reactie op het gevoel fragmentarisch, disconnected, en niet geliefd te zijn.

blijkbaar heeft 48% van de Singaporezen een vitamine D-tekort, wat gek is als je bedenkt dat we letterlijk op een zonnig eiland langs de evenaar wonen

warmte en licht voor iedereen! 🪔