Er zal altijd een publiek zijn voor de privacytechnologie die hardcore is; het is waardevol, en het publiek waarvoor het is gebouwd waardeert het als zodanig. Dat is privacytechnologie die de strijd benadert vanuit het perspectief van een frontale aanval. Het zegt: "dit is wie we zijn, dit is wat we geloven, en dit is wat we eraan gaan doen." Dan is er privacytechnologie die de "trojaanse paard"-methode gebruikt, wat betekent dat het zich aanpast aan de conventies van de dag en in de handen komt van de gewone persoon—het type persoon dat niet gedreven wordt door een overkoepelende ideologische missie die hen naar de verre uithoeken van de technologie leidt om het hulpmiddel te vinden dat hun missie verder helpt—en dan het pad voor de samenleving herschrijft zodra het genormaliseerd is, door de mainstream is aangenomen en een sterke voet aan de grond heeft gekregen van binnen de kasteelwanden. Geen van beide methoden is goed of fout; het zijn gewoon verschillende benaderingen om hetzelfde doel te bereiken. Als je nu aandacht besteedt aan het privacylandschap, zul je zien wie welke benadering toepast. Mogen ze allemaal winnen, op verschillende manieren en om verschillende redenen.