Mensen die succesvol zijn in de handel doen dit meestal door te leunen op vaardigheden die in andere gebieden zijn ontwikkeld: Algemene nieuwsgierigheid naar spellen, systemen en mentale kaders, een sterk gevoel van integriteit, enz. Handel versterkt, onthult en leert die interesses en gewoonten, maar creëert ze zelden helemaal opnieuw. Voor mij gaat dit voornamelijk om denken vanuit eerste principes. Het is het weghalen van aannames, geërfde verhalen en oppervlakkige trends om te vragen: Wat is hier onvermijdelijk? Markten leren dit genadeloos: elke ongegronde complexiteit maakt je kapot. Ze eisen eenvoud. Maar eenvoud is niet het vermijden van complexiteit. Het is het product van opzettelijke verfijning. Door lagen weg te strippen, identificeer je niet alleen de actoren, maar ook de hefbomen. Markten zijn een meesterlijke les hierin. Maar elk domein (carrières, kunst, politiek, liefde, enz.) heeft zijn eigen "fysica". Deze abstractie leidt tot handelingsvermogen. Wanneer je de krachten die aan het werk zijn begrijpt, stop je met reageren op symptomen en begin je met het aangaan van systemen. Evenzo worden de ambiguïteiten van het leven navigeerbaar wanneer je je eigen voorwaarden rigoureus hebt gedefinieerd: wat belangrijk is, wat onderhandelbaar is en wat fundamenteel is. Markten leren je te denken in spanningen en afwegingen; het leven beloont je voor het toepassen van dezelfde rigor. Toch werkt deze lens in beide richtingen: dezelfde rigor die handelingsvermogen verleent, onthult ook de kwetsbaarheid van je aannames. Het maakt je nederig net zo goed als het je versterkt.