Elite overproductie gebeurt wanneer een samenleving te veel mensen produceert die geloven dat ze recht hebben op een hoge status. Om daar te komen, proberen ze zich vaak te aligneren met werkelijk gemarginaliseerde groepen om de huidige elites te verdrijven en hen te vervangen. Vaak, wanneer je iemand luid kritiek hoort leveren op elites, hoor je eigenlijk een auditie om bij hen te komen—een poging om het lijden van mensen die daadwerkelijk slecht behandeld worden, te coöpten. Zelfs als iemand nooit persoonlijk te maken heeft gehad met ontberingen, kan hij of zij wijzen op de geschiedenis of de strijd van mensen die hun kenmerken delen en zeggen: zij hebben geleden, ik lijk op hen, dus je zou mij macht moeten geven. Dat kan betekenen dat ze een plek aan een universiteit krijgen, een baan bij een prestigieus bedrijf, of een andere felbegeerde positie. Wat interessant is, is hoe deze verschuiving van individualisme naar groepsidentiteit het mogelijk maakt voor iemand die alleen maar welvaart en comfort heeft gekend, om beloond te worden, zolang ze iets gemeen hebben met een historisch gemarginaliseerde groep. Ondertussen krijgen de mensen die echt slecht behandeld zijn, misschien niets. En toch lijken mensen verrassend bereid om hiermee akkoord te gaan.