Eigendom, ICO's en MetaDAO ICOs volgen een patroon: fondsenwervende teams creëren een token, verkopen aan VC's en de markt (vaak tegen verschillende prijzen), en reserveren er een aantal voor zichzelf. Veel mensen zouden kunnen profiteren als de opzet werkt. Wanneer dat niet het geval is (wat vaak niet het geval is), nou... tenminste heeft het team al die cash opgehaald. Investeerders hebben meestal geen verhaal. Hun enige uitweg? Verkopen. Als verslaggever heb ik dit verhaal herhaaldelijk gezien. Crypto-projecten die tientallen miljoenen hadden opgehaald, bliezen door ICO-dollars zonder te leveren. De waarde van hun token daalde onder de boekwaarde, wat langdurige houders boos maakte. Soms speelden activistische investeerders de arbitrage: koop tokens onder de NAV en druk vervolgens de teams (met juridische dreigementen, governance stemmen, enz.) om te liquideren. Het was rommelig en inefficiënt – en werkte niet altijd. Wat intrigerend is aan MetaDAO, de nieuwste token-launchpad van Solana, is de script-flip. Teams die op MetaDAO lanceren, vertrouwen op besluitmarkten (d.w.z. tokenhouders) om voor hen te leveren. Als het team een tokenallocatie wil, moeten ze de goedkeuring van de markt vragen. Als ze hun uitgaven willen verhogen, geldt hetzelfde. Ik zal in deze post niet ingaan op de mechanismen. Merk gewoon dit op: tokenhouders kunnen duidelijk gedefinieerde hefbomen trekken (een zeldzaamheid voor ICO's) om te proberen hun verliezen te beperken. Het model van MetaDAO is filosofisch interessant, omdat het veel van de trustless pijlers die DeFi ondersteunen, opnieuw kadert. Belangrijk is dat het ook financieel aantrekkelijk is. Investeerders die zich haasten naar ICO's met hoge verwachtingen om groot te worden, maar geen verhaal hebben als het niet lukt, staan een stap verwijderd van gokken. Dat model kan niet voor altijd serieuze kapitaalmarkten dragen. MetaDAO daarentegen stelt een mogelijk duurzaam alternatief voor: een wereld waarin het huis niet standaard wint. We zijn veel te vroeg om te zien of het model van MetaDAO op de lange termijn werkt. Tot nu toe hebben slechts drie teams gefundraised via de token-launchpad. Een van hen is mislukt. Maar de mislukking was ook succesvol. Een gedecentraliseerd hedgefonds dat geen rendement kon genereren, heeft in plaats daarvan de fondsen aan investeerders teruggegeven (op hun verzoek) en is gesloten. Het model van MetaDAO moet leveren voor startup-teams (en hun investeerders) om te blijven bestaan. Als de verantwoordingsstructuren van de launchpad te veel wrijving creëren, zullen ambitieuze oprichters aarzelen om onder de extra toezichtslagen te bouwen. Hetzelfde geldt voor hun tokenallocatie, hun financiële prikkel om te presteren. Als teams die op MetaDAO zijn gelanceerd succesvol zijn, maar moeite hebben om de markt te overtuigen hun succes te belonen, zullen nieuwe teams hun voorbeeld niet volgen.