Als economische groei simpelweg verwees naar een toename van spullen, zou dat betekenen dat ons leven gemakkelijker zou worden wanneer het gebeurde. Naarmate de groei vorderde, zouden we eindigen met enorme hoeveelheden overvloed in excess van wat we nodig hebben Dit is een utopische visie die wordt gepromoot door groeiverslaafden, maar het is ook onzin, en hier is waarom In een kapitalistisch systeem is nieuwe groei nieuwe output, maar dat wordt op zijn beurt weer ingevoerd in ons systeem als de nieuwe basislijn voor voortdurende overleving. Tenslotte leven we in een competitief systeem waarin je tegen anderen moet vechten om te blijven overleven. Dit betekent dat groei wordt gewapend, zoals het upgraden van je wapens in een computerspel Je kunt niet achterover leunen en ontspannen terwijl de spullen toenemen. Nee, je moet het gebruiken om tegen anderen te vechten om meer te produceren. Economische groei vervult onze behoeften niet omdat het altijd wordt gebruikt om onze behoeften te vergroten. Je eindigt nooit met een surplus boven je behoeften omdat je behoeften voortdurend uitbreiden door de competitieve aard van de economie Bijvoorbeeld, de strijd tussen de VS en China om AI-superioriteit zal nooit leiden tot de bevrijding van iemand in de wereld. Nee, het is gewoon een competitieve strijd tussen spelers die zich vasthouden aan overleving. Er is geen verdomde utopie die aan het einde wacht De enige manier om na te denken over het verbeteren van economieën is dan ook om de absolute hoeveelheid spullen die wordt geproduceerd te negeren, en om er in relatieve termen over na te denken - d.w.z. hoe je het eigendom van spullen gelijker zou kunnen verspreiden om de zinloze doodsstrijd te verlichten.