Het zwarte gat in de Melkweg draait bijna zo snel als de fysica toestaat, en het is gericht op de aarde. Nieuwe analyse van de gegevens van de Event Horizon Telescope (EHT) heeft opvallende nieuwe inzichten onthuld in Sagittarius A* (Sgr A*), het supermassieve zwarte gat in het hart van de Melkweg. Hoewel de historische eerste afbeelding in 2022 debuteerde, hebben onderzoekers nu de oorspronkelijke dataset doorzocht om de rotatiesnelheid van het zwarte gat en het gedrag van materie aan de rand ervan te onthullen. De resultaten tonen aan dat Sgr A* draait nabij de theoretische snelheidslimiet die door de fysica is opgelegd. De as is ook opmerkelijk randgericht naar de aarde, wat astronomen een bevoorrechte blik biedt op de gewelddadige fysica die zich net buiten de gebeurtenishorizon ontvouwt. In tegenstelling tot modellen die een dominante uitstromende straal verwachtten, komt de omringende gloed voornamelijk voort uit oververhitte elektronen die in een spiraalvorm langs verwarde magnetische veldlijnen binnen de accretieschijf bewegen—de instromende maalstroom van gas en stof. Die magnetische velden zelf weerstaan de verwachtingen, met turbulente, ongeordende structuren die blinde vlekken blootleggen in de huidige theorieën over energietransport onder extreme zwaartekracht. Parallelle analyse van het zwarte gat M87 onthulde dat ook dit zwarte gat draait—maar tegen de richting van het binnenkomende gas in, een handtekening die waarschijnlijk is achtergelaten door een oude galactische fusie. Gezamenlijk herinterpreteren deze ontdekkingen zwarte gaten van statische curiositeiten naar draaiende dynamo's die hele sterrenstelsels op kosmische schaal vormgeven.