odkładając na bok treść, która jest świetna, to format tego podcastu naprawdę trafia w sedno. Podcasty z trzema osobami dają wrażenie podsłuchiwania rozmowy, która już trwa. Nie wydaje się sztywna ani sztuczna. Czuć, że jest równowaga, nieprzewidywalność i przestrzeń do oddychania bez martwej ciszy. Tworzy to rytm. Ktoś może się włączyć, ktoś może improwizować, a ktoś może trzymać wątek. Dla mnie większość podcastów 1 na 1 przypomina wywiady, co szybko staje się nudne i nieświeże.