jednym z największych nieporozumień, jakie mają starsi ludzie na temat stereotypu hazardzisty degena, jest to, że większość tych ludzi po prostu stara się osiągnąć to, co kiedyś było normalnymi kamieniami milowymi klasy średniej. jest coś w rodzaju dwustronnej monety, gdzie jedna strona (hojna) mówi, że to w rzeczywistości buntownicza odmowa pogodzenia się z życiem, w którym nigdy nie będziesz miał własnego domu, nie będziesz w stanie pozwolić sobie na dzieci ani na emeryturę. druga, bardziej cyniczna strona monety mówi, że technologia i wieczne życie w sieci tak całkowicie zniszczyły mózgi, że nawet ci, którzy wygrywają, nieuchronnie oddadzą to z powrotem, ponieważ chodzi o dreszczyk emocji, a nie o środek do celu.