.@charlesmurray ujawnia, że przerobił kilka rozdziałów swojej kontrowersyjnej książki „The Bell Curve” i umieścił je w „Coming Apart” — bez zauważenia przez jakiegokolwiek recenzenta: „Żaden z recenzentów tego nie zauważył, ponieważ tak niewiele osób rzeczywiście przeczytało The Bell Curve — w przeciwieństwie do słyszenia opowieści o niej — że nie byli świadomi argumentu.” „W ciągu XX wieku IQ przyjęło inną rolę w amerykańskiej strukturze społecznej. Stało się znacznie ważniejsze w określaniu zamożności, znacznie ważniejsze w określaniu, kto odnosi sukces, niż było wcześniej. …Mieliśmy również takie rzeczy, jak system uniwersytecki, który zaczął wychwytywać dzieci z największym potencjałem intelektualnym i wysyłać je do zestawu elitarnych uczelni, gdzie tworzyli krytyczną masę, która miała tendencję do produkowania kultury, która wcześniej nie istniała. …To był podstawowy argument, a jeśli mogę to powiedzieć, to myślę, że został on potwierdzony przez to, co obserwowaliśmy przez ostatnie 15 lat. Masz elitę kognitywną, która żyje w swoim własnym świecie, kulturowo i w dużej mierze politycznie. …Północno-zachodni Waszyngton DC jest bardzo gęsto zaludniony absolwentami Harvarda, Princeton, Yale, innych Ivy, Duke, Stanford. To niesamowite, jak gęsto są upakowani. A jeśli spojrzysz na San Francisco, Manhattan, części LA, zobaczysz to samo. Masz ludzi z tych elitarnych szkół w elitarniej kulturze z różnicami we wszystkim, od praktyk wychowawczych po media, które oglądają, książki, które czytają, telewizję, którą oglądają — wszystko to jest zupełnie inną kulturą. To wszystko wydarzyło się w stosunkowo krótkim czasie i stworzyło ogromne poczucie izolacji.” @AEI