Nagle masz 27 lat. Robisz kawę, spieszysz się do pracy, wracasz do domu około 19, a jesteś zbyt zmęczony, by zrobić cokolwiek innego, jak tylko zjeść, przeglądać telefon i zasnąć. Potem budzisz się i robisz to wszystko znowu. A kiedy przychodzi piątek, może wychodzisz, a może jesteś po prostu zbyt zmęczony. A potem, znikąd, uderza cię to. Jak to możliwe, że wszystko minęło tak szybko? Nawet nie czujesz się jak 27-latek. Wciąż czujesz się jak ten 17-letni dzieciak, który myślał, że ma cały świat przed sobą. Ale jakoś, 10 lat po prostu zniknęło. I zaczynasz tęsknić za przeszłością. Za uczuciem bycia młodym, podekscytowanym i nieświadomym. Ale potem zdajesz sobie sprawę, że pewnego dnia będziesz tęsknić także za tym. Byciem 25 lat, byciem zagubionym, byciem zmęczonym, ale wciąż próbującym. Więc może sztuczka polega na tym, by zwolnić trochę i naprawdę przeżyć ten rozdział, zanim stanie się tylko kolejnym wspomnieniem. Chodzi o to, że niezależnie od tego, ile masz lat, będziesz tęsknić za tymi dniami. Życie czasami bywa zajęte i zawsze warto zatrzymać się i powąchać róże.