Argumenten van de "Grote Man van de Geschiedenis" verdoezelen vaak de meer fundamentele fysieke processen die daadwerkelijk de uitkomsten bepalen die we zien. De fysieke vorm van wolkenkrabbers is bijvoorbeeld minder het resultaat van een architectonisch genie en meer het resultaat van een specifiek optimalisatieproces. Deze optimalisatie houdt rekening met strikte beperkingen zoals perceelgrootte en bestemmingsplannen, en de doelstelling is winstmaximalisatie. In 1900 was de reden dat er 10 keer meer wolkenkrabbers in NYC waren dan in Chicago, dat NYC meer laissez-faire bouwbeleid had, terwijl Chicago strikte wettelijke hoogtebeperkingen oplegde. Perceelgeometrie en bodemgeologie bepalen ook sterk de vorm die wolkenkrabbers aannemen. Kritisch is dat technologische verbeteringen de belangrijkste bepalende factoren van bouwvormen door de jaren heen zijn geweest. Voorafgaand aan fluorescentieverlichting en airconditioning moest verhuurbare ruimte ondiep en zonnig zijn. Liften en staaltechnologie hebben historisch gezien ook de hoogte van gebouwen beperkt. Interessant is dat het project van het Empire State Building begon als een spreadsheet, niet als de creatieve schets van een eenzaam architectonisch genie. Hoewel economische en technologische argumenten saaier zijn dan mythologiseerde verhalen over Grote Oprichters, denk ik in de praktijk dat ze de onderbelichte ware bepalende factoren zijn van de vorm van het meeste van wat we om ons heen zien.