Prawdziwie wielkoduszni ludzie nie zniszczą więzi rodzinnych. Nawet psy nie wstydzą się swojej matki, a tym bardziej nie powinno być mowy o zrywaniu więzi rodzinnych. To, co nazywa się "wielkodusznym zniszczeniem więzi rodzinnych", zazwyczaj pochodzi od ludzi o niezwykle zimnych, a nawet złych sercach. Przez tysiące lat, na całym świecie, niezależnie od systemu czy kraju, panowała naturalna zasada: rodzina chroni rodzinę. Prawo również ma trudności w przeciwstawieniu się tej zasadzie, ponieważ przed powstaniem prawa, społeczeństwo ludzkie już przestrzegało etyki "nie ujawniaj swoich bliskich". Prawdziwie czułe społeczeństwo ludzkie nie powinno promować "wielkodusznego zniszczenia więzi rodzinnych". Donoszenie może być realizowane przez innych, nie powinno obciążać bliskich ogromnym konfliktem etycznym i moralnym. Przestępstwa powinny być karane przez prawo, a jako dzieci nie mamy prawa osądzać rodziców i bliskich, to jest podstawowa zasada ludzkiej etyki. W historii "wielkoduszne zniszczenie więzi rodzinnych" często było głośno promowane, szczególnie w kontekście walk politycznych i kształtowania ideologii, ponieważ symbolizuje podporządkowanie jednostki zbiorowości, prawa i interesów państwowych ponad osobiste uczucia. Jednak nadmierne uwielbienie tej zasady może sprawić, że wartości społeczne staną się obojętne, a ludzie będą się wzajemnie podejrzewać. Aby ocenić, czy coś jest zgodne z ludzką naturą, można spojrzeć na to, czy zwierzęta również by tak postąpiły — jeśli nawet zwierzęta tego nie robią, to tym bardziej nie powinniśmy tego robić.