Wow. Jestem tak poruszony wszystkimi pięknymi wiadomościami. Dziękuję wszystkim za miłe słowa i wsparcie. Jaką społeczność mamy tutaj i jakim szczęściarzem jestem, że mogę być jej częścią. Dla tych, którzy podzielili się historiami o swoich rodzicach, którzy odeszli, lub którzy teraz zmagają się z rakiem… Wiedza, że nie jestem sam, przynosi mi ogromny komfort. Dla każdego, kto przez to przechodzi, chciałem podzielić się czymś. To tylko moje myśli. Nie ma dobrego ani złego sposobu na radzenie sobie z czymś takim. Ale jeśli to pomoże chociaż jednej osobie, która to czyta, będzie warto. To prawdopodobnie będzie najtrudniejsza rzecz, przez którą kiedykolwiek przejdziesz. Tylko się zaostrza pod koniec. I nie ma wytchnienia. Ale dla mnie czułem, że mam wybór: Bądź tu teraz. Staw czoła bólowi, rzeczywistości, okrucieństwu tego wszystkiego. Wspieraj w każdy możliwy sposób. Weź na siebie odrobinę ciężaru, aby może mój tata i moja rodzina nie musieli nosić go całego. Lub się ukryj. Cofnij się, osłoń się przed częścią traumy. Może uratuj kilka blizn. Ale przegap ostatnie chwile. Przegap szansę, by powiedzieć, że byłem tam. Wybrałem, aby zostać. Nie z powodu heroizmu. Nie dlatego, że jestem szczególnie silny. Zrobiłem to, ponieważ wiedziałem, że ten dzień nadejdzie. A kiedy to się stało, chciałem spojrzeć wstecz i wiedzieć, że zrobiłem wszystko, co mogłem....