Około pięć lat temu pojawiły się pewne edytoriale modowe dotyczące tego, czy Sambas są martwe. Jeden z nich zaczynał się od hipsterskiej postaci z Nowego Jorku, która poszła na hipsterskie czytanie książek w hipsterskiej księgarni i zniechęciła się, widząc innych hipsterów, których uznała za mniej hipsterskich od siebie, noszących Sambas. Postanowiła więc, że "Sambas są teraz niecool". Jeśli grasz w tę grę, w której pozwalasz influencerom modowym mówić ci, co jest cool, na zawsze będziesz w kłopotach. To całkowicie bezsensowna gra — w jednej chwili coś tam jest cool, więc namawiają cię do kupowania tych produktów (które, nawiasem mówiąc, przynoszą im zyski dzięki sponsorom lub linkom afiliacyjnym). W następnej chwili mówią ci, że to już nie jest cool. Dlaczego? Bo zbyt wielu z was posłuchało ich rad. Sztuką jest dostrzeganie, że nikt z tych ludzi tak naprawdę nie jest cool. Wiemy to, ponieważ za każdym razem, gdy ogłaszają, że coś jest cool, sięgają do jakiegoś innego punktu odniesienia kulturowego. Kiedy Sambas zaczęły zyskiwać popularność, pojawiła się masa artykułów o hip-hopie i brytyjskiej kulturze piłkarskiej. Co jest słuszne, ponieważ to są trwałe punkty odniesienia kulturowego, które sprawiają, że Sambas są cool. Dopóki rozumiesz historię kultury i uczysz się, jak stylizować rzeczy używając tego języka, to nie ma znaczenia, czy influencerzy ogłaszają coś jako martwe, ponieważ nigdy nie byli źródłem coolness w pierwszej kolejności. Myślę o artykule Rachel Tashjian w GQ sprzed wielu lat, w którym mówiła, że "najbardziej zrównoważoną rzeczą w modzie jest osobisty styl". W porządku jest podłapywać i bawić się trendami. Ale osobisty styl polega na tym, aby być gotowym do noszenia czegoś nawet po tym, jak zostało uznane za niecool. Jeśli ciągle gonić za nowościami i martwić się, czy przedmiot z zeszłego roku sprawia, że wydajesz się niecool, to z definicji jesteś niecool. Cool oznaczało wiele rzeczy w różnych czasach i kulturach, ale stałym motywem jest pewność siebie.