Gdybym naprawdę ciężko pracował nad długim esejem, a ktoś zadzwoniłby do moich cytatów i wszystkie mówiłyby: "Derek jest całkowicie w błędzie i nawet nie zadzwonił do mnie, gdy źle wykorzystał moją pracę", czułbym się źle. Doświadczyłem już wcześniej tego wstydu. To ważne uczucie. Czucie się zawstydzonym z powodu popełnienia błędu to to, co mówi ci, że zależy ci na byciu w porządku. Fakt, że lewica antymonopolowa w kwestii mieszkań nie przejmuje się, gdy *ich własne źródła* mówią, że są w błędzie, jest ważnym sygnałem czegoś.

To jest naprawdę niewiarygodne. Ci antitrustowi głupcy zdają się nie zdawać sprawy, że mam telefon. Cała ta żałosna, wkurzająca dyskusja dotyczy tego, jak kłamię na temat mojej rozmowy z analitykiem nieruchomości Lance'em Lambertem i źle go przedstawiam w moim artykule. Więc zgadnij, co właśnie zrobiłem? Zadzwoniłem do Lance'a, oczywiście! Powiedział mi ponownie, że zgadza się ze wszystkimi moimi głównymi punktami i wielokrotnie powtórzył, że "sprzeciwia się" najsilniejszym twierdzeniom lewicy antytrustowej. Kilka notatek z naszej rozmowy: 1. Przeczytałem mu cytaty z mojego artykułu ponownie w ich pełnym kontekście. Zgodził się na wszystko. Przejrzeliśmy to trzy razy. Zgadza się z moim językiem. Zgadza się z moim stanowiskiem. "Stoję za tym, co ci powiedziałem." To bezpośredni cytat. 2. Zapytałem go ponownie, dla jasności: Czy uważasz, że deweloperzy budowlani to "kartel", jak twierdzi Matt Stoller? Powiedział nie. 3. Zapytałem ponownie: Czy wierzysz, jak twierdzi Basel Musharbash, że deweloperzy budowlani to "oligopol"? Powiedział nie. 4. Zapytałem go, czy uważa, że największe firmy budowlane wstrzymują podaż lub odgrywają kluczową rolę w podnoszeniu cen. Powiedział absolutnie nie. 5. To bezpośredni cytat: "Mam nadzieję, że oboje przekażecie moje zdanie, że nie uważam, że wielcy deweloperzy to źli aktorzy, ani nawet że mają moc, by być złymi aktorami." Na tym kończymy.