Nauka bycia samemu to bardzo cenna umiejętność! Kiedy jesteśmy młodzi, często powierzamy nasze sekrety, marzenia i żale innym, ale z upływem czasu odkrywamy, że nawet mając wielu przyjaciół, każdy z nas jest skazany na przejście przez pewien odcinek samotnej drogi, ponieważ gdy dorastasz, zauważasz, że każdy zaczyna mieć swoje blaski i zmęczenie, troski i opinie, każdy ma swoje milczenie i zbroje, wzloty i słabości, nikt nie może w pełni zrozumieć drugiego, a często to twoje lęki, inni nie mogą rozwiązać twojej radości, a inni nie mogą jej doświadczyć. Dlatego bądź zawsze gotowy, aby samodzielnie przejść przez burze, nawet najbliższa osoba może być tylko twoim wsparciem, a nie oparciem. Człowiek przeżywa życie sam, znosi hańbę i ponosi winy, pije gorzki alkohol, szuka drogi wyjścia. Gdy fale są ogromne, obyśmy oboje mogli w tej samotnej wędrówce i odpowiedzialności wykuć siłę, która wystarczy, aby rozbić chaos i oświetlić drogę!