Ciekawość jest jednym z największych atutów, jakie możesz posiadać, niezależnie od dziedziny. To silnik napędzający odkrycia, iskra, która popycha cię w nowe terytoria. Umiejętności można nauczyć, ramy można przyswoić, ale to ciekawość sprawia, że idziesz naprzód długo po tym, jak inni się zatrzymują. Jako dzieci, ciekawość jest nieograniczona i rozproszona; zastanawiamy się nad wszystkim bez kierunku. Jako dorośli, łatwo jest poczuć, że ta ciekawość zanika. Stajemy się mniej łatwo zdumiewani, mniej skłonni do zadawania pytań o wszystko wokół nas. Ale to niekoniecznie jest strata. W rzeczywistości często ewoluuje. Staje się ostrzejsza, bardziej skoncentrowana i lepiej dostosowana do tego, co warto ścigać. Uczymy się ją ukierunkowywać, koncentrować na problemach, które warto rozwiązać, dążyć do pytań, które mają znaczenie w naszej pracy i życiu. Jim Simons kiedyś powiedział: "Chcę faceta, który zna wystarczająco dużo matematyki, aby mógł skutecznie korzystać z tych narzędzi, ale ma ciekawość, jak działają rzeczy, oraz wystarczającą wyobraźnię i determinację, aby to rozgryźć." Ciekawość, zatem, jest mniej o dziecięcym zdumieniu, a bardziej o zdyscyplinowanym głodzie; umiejętności pozostawania zafascynowanym światem, ale także ukierunkowywania tej fascynacji z umiejętnością, wyobraźnią i wytrwałością.